Llevo un estilo de vida minimalista. Esto no significa que no use champú, no vaya de compras y viva en una cueva. Sin embargo, todas mis posesiones de los últimos dos años, más o menos, caben en dos maletas, sin contar la cama de masaje. Por un lado, esto es una coincidencia (cómo odio esa palabra :)), y por otro, algo compatible con mi estilo de vida. Esta "coincidencia" fue mi primer intento de mudarme fuera de Polonia, lo que hice hace casi 4 años. En aquel momento, vendí y regalé todo lo que había reunido y resultó que muchas cosas que había considerado esenciales no eran más que lastres innecesarios.
Creo que si tomara la decisión consciente de ser minimalista, la selección me llevaría mucho más tiempo, así que lo estoy aprendiendo "sobre la marcha". Y cuanto más sé, más beneficios veo, así que hoy quiero compartir contigo algunos datos al respecto.

En primer lugar, cuantas más opciones tenemos, peor nos sentimos con la elección que hacemos.

La psicología moderna dice que el nivel de satisfacción con la elección que hacemos es inversamente proporcional al espectro de posibilidades que tenemos a nuestra disposición.
Al principio, era bastante escéptico sobre este concepto, pero con el paso del tiempo me convencí de que era cierto.
Para comprobarlo en la práctica, basta con instalar Tinder. Aunque al principio te dejes llevar por las miles de citas potenciales, seguro que se te pasa al cabo de una semana como mucho*. Al cabo de un tiempo ya no prestas tanta atención a cada perfil, la mayoría de las veces acabas deslizando sin pensar a izquierda y derecha en la pantalla, la mayoría de las veces en el retrete. E incluso si consigues ligar con alguien realmente guay, ya no es tan satisfactorio. Esta dilución de las opciones resta valor a cada una de ellas en un sentido psicológico, aunque en realidad no cambien muchas cosas. Tiene exactamente el mismo efecto en las posesiones.

En segundo lugar, nuestro entorno afecta a nuestro interior. Y viceversa.

Lo sé, lo sé, no es un descubrimiento digno de América, pero eso no cambia el hecho de que sea cierto. Al vivir en un entorno en el que estamos sobreestimulados, nuestro sistema nervioso no tiene tiempo de regenerarse. Como resultado, la gran mayoría de los habitantes de las ciudades presentan síntomas de estrés crónico, es decir, insomnio, ansiedad, pensamientos acelerados, distimia, etc. Y sigue estando bien que alguien sea consciente de que está estresado y quiera hacer algo al respecto. Pero hay veces en que no está claro dónde está el origen del estrés. Entonces recomiendo echar un vistazo al llamado espacio vital: los objetos que tienes, su cantidad y calidad. Esta evaluación te orientará hacia dentro y hacia lo que realmente necesitas para tu vida.

En tercer lugar, vivir en la basura es un desperdicio de vida.

A la hora de minimizar no sólo las cosas que posees, sino también las actividades innecesarias, es esencial ser consciente de tus propias necesidades. Sólo que ¿cómo hacerlo si no tienes nada claro lo que necesitas?
Siempre puedes centrarte en iluminar la oscuridad: a veces no sabemos lo que queremos, pero sabemos lo que no queremos, y ése es el primer paso. Puedes buscar apoyo psicológico o puedes empezar por abrazar tu espacio exterior y deshacerte de todas las cosas que no necesitas de tu entorno. Si haces esto conscientemente, con la intención de hacer cambios positivos en tu vida, es seguro que otros cambios vendrán después. Normalmente esto sucede de tal manera que en el camino también hay una gran rotación en el círculo de amigos, cambios en el trabajo, aparecen nuevas ideas, inspiraciones, etc.

En cuarto lugar, su Tribu

Volveré sobre esto a menudo en mis posts, porque una comunidad solidaria es uno de los factores más importantes que conforman nuestra calidad de vida. Presta atención a las personas que te rodean, a la dinámica de las relaciones en tu vida. ¿Sientes que recibes tanto como das? ¿Das tanto como recibes? Para que quede claro: no estoy diciendo que establecer relaciones sea un intercambio en el que todos recibimos exactamente lo mismo que damos, ni siquiera que deba ser así. Por el contrario, creo que en cada relación tenemos la oportunidad de observar los patrones de recibir-dar y moldear conscientemente nuestra realidad en consecuencia. No hace falta tener mil millones de amigos, con 3 personas valiosas es suficiente.
Yo veo la Tribu como personas con un nivel similar de sensibilidad, que comparten valores parecidos (no tienen por qué ser del mismo entorno cultural), se apoyan mutuamente, son capaces y están dispuestas a comunicarse.

En quinto lugar, sin una moratoria

Creo que el extremismo de cualquier tipo es fatal. Siempre. Esto significa que nunca defenderé que lo único correcto sea limitar a 100 el número de objetos que posees; hay que tener la cabeza despejada: una familia de 5 miembros tiene necesidades diferentes a las de una persona sola en una gran ciudad.
Sin embargo, sean cuales sean tus necesidades, la filosofía del minimalismo se solapa muy bien con la ola del consumismo ecológico. Y ésta, a su vez, es la única solución sensata en estos momentos cuando se trata también de controlar la producción de bienes.

Sexto, la Tierra, tu hogar y el de las generaciones futuras

Hace poco leí un estupendo artículo titulado "Cómo utilizar menos plástico y dejar de ser un cerdito egoísta". Y es del cochinillo egoísta de lo que quiero hablar ahora. Nuestra civilización sólo tiene razón de ser si las generaciones futuras son mejores que las anteriores. De lo contrario, la humanidad, desde una perspectiva evolutiva, no tiene el menor sentido y más vale que sigamos adelante antes de que nos destruyamos no sólo a nosotros mismos, sino también a la Tierra y a las demás criaturas que habitan este lugar.

Si te interesa este tema, te animo a que leas el documental "Minimalismo, un documental sobre las cosas importantes" y la charla TED de Barry Schwartz "Sobre la paradoja de la elección".
Y si quieres aprender a deshacerte de cosas innecesarias, muchos de mis alumnos recomiendan el libro de Marie Kondo: "La magia de ordenar".
Te animo a que compartas tus ideas y recomendaciones sobre cómo llevar una vida minimalista, me encantaría aprender algo nuevo.

CU en el tapete ♥♥

* bueno, tal vez dos 🙂 *

POLAR

Silla de ruedas de 6 plazas con diseño minimalista

Żyję na minimalu. Nie oznacza to, że nie używam szamponu, nie robię zakupów i mieszkam w jaskini. Jednak cały mój dobytek od mniej-więcej dwóch lat można zmieścić w 2ch walizkach - nie licząc łóżka do masażu. Z jednej strony jest to dziełem przypadku (jak ja nie lubię tego słowa :)), a z drugiej strony czymś kompatybilnym z moim stylem życia. To "dzieło przypadku" to pierwsza próba wyprowadzki z Polski, którą podjęłam prawie 4 lata temu. Sprzedałam i rozdałam wtedy wszystko, co zgromadziłam i okazało się, że wiele rzeczy, które dotychczas uważałam za niezbędne były tylko zbędnym balastem.
Myślę, że gdybym miała świadomie się decydować na minimalizm, selekcja zajęłaby dużo więcej czasu, a tak uczę się tego "as I go". I im więcej wiem, tym więcej korzyści dostrzegam, dlatego dzisiaj chcę się z Wami podzielić kilkoma faktami na ten temat.

Po pierwsze, im większy wybór mamy, tym gorzej czujemy się z dokonanym wyborem.

Współczesna psychologia mówi, że poziom satysfakcji z dokonanego wyboru jest odwrotnie proporcjonalny do spektrum możliwości, którymi dysponujemy.
Na początku dosyć sceptycznie podchodziłam do tej koncepcji, ale z czasem przekonałam się, że to prawda.
Żeby sprawdzić to w praktyce, wystarczy, że zainstalujesz Tindera. Nawet jeśli na początku zachłyśniesz się tysiącami potencjalnych randek, z pewnością przejdzie Ci po maksymalnie tygodniu*. Po jakimś czasie nie poświęca się już tyle uwagi na przeglądanie każdego z profili, częściej kończy się na bezmyślnym przesuwaniu palcem po ekranie w prawo i w lewo, w dodatku najczęściej w toalecie. I nawet jeśli uda się zmatchować z kimś naprawdę fajnym, nie sprawia to już takiej satysfakcji. To rozwodnienie opcji odbiera wartość każdej z nich w sensie psychologicznym, mimo że w rzeczywistości niewiele się zmienia. Dokładnie takie samo przełożenie ma to na posiadane rzeczy.

Po drugie, nasze otoczenie wpływa na nasze wnętrze. I viceversa.

Wiem, wiem, nie jest to odkrycie godne Ameryki, lecz nie zmienia to faktu, że jest to prawda. Żyjąc w środowisku, w którym jesteśmy nadmiernie stymulowani bodźcami, nasz układ nerwowy nie ma czasu na regenerację. W rezultacie u dominującej większości mieszkańców miast można zauważyć objawy przewlekłego stresu, tj bezsenność, niepokój, gonitwy myśli, distymia, itp. I jeszcze fajnie, jeśli ktoś ma świadomość tego, że jest zestresowany i chce coś z tym zrobić. Ale bywa tak, że nie ma jasności co do tego, gdzie znajduje się źródło stresu. Wtedy polecam przyjrzeć się tzw przestrzeni życiowej - posiadanym przedmiotom, ich ilości i jakości. Taka ewaluacja ukierunkuje na wnętrze i na to, czego rzeczywiście potrzebujemy do życia.

Po trzecie, szkoda życia na życie w śmieciach

Przy minimalizowaniu nie tylko posiadanych rzeczy, ale też niepotrzebnych aktywności, niezbędne jest uświadomienie sobie własnych potrzeb. Tylko jak to zrobić, jeśli kompletnie nie ma się jasności co do tego, czego się potrzebuje...?
Zawsze można skupić się na rozjaśnianiu ciemności: czasami nie wiemy, czego chcemy, lecz wiemy czego nie chcemy i to już jest pierwszy krok. Możesz skorzystać ze wsparcia psychologicznego lub zacząć od ogarnięcia przestrzeni zewnętrznej i pozbycia się ze swojego otoczenia wszystkich rzeczy, których nie potrzebujesz. Jeżeli zrobisz to świadomie, z intencją wprowadzenia pozytywnych zmian do Twojego życia, pewnym jest, że pójdą za tym kolejne zmiany. Zazwyczaj odbywa się to tak, że po drodze też dzieje się duża rotacja w kręgu znajomych, zmiany w pracy, pojawiają się nowe pomysły, inspiracje, itp.

Po czwarte, Twoje Plemię

Będę do tego wracała często w moich postach, bo wspierająca się społeczność to jeden z ważniejszych czynników, które kształtują jakość naszego życia. Zwróć uwagę na ludzi w Twoim otoczeniu, na dynamikę relacji, jaka panuje w Twoim życiu. Czy czujesz, że otrzymujesz tyle, ile dajesz? Czy dajesz, tyle ile otrzymujesz? Żeby była jasność: nie twierdzę, że budowanie relacji to handel, w którym wszyscy dostajemy dokładnie tyle, ile dajemy, ani że nawet powinno to tak wyglądać. Za to uważam, że w każdej relacji mamy okazję przyjrzeć się wzorcom przyjmowania-dawania i adekwatnie do tego świadomie kształtować swoją rzeczywistość. Nie musisz mieć miliarda znajomych, wystarczą 3 wartościowe osoby.
Widzę Plemię jako ludzi o podobnym poziomie wrażliwości, którzy wyznają podobne wartości (nie muszą być z tego samego kręgu kulturowego), wspierają się, potrafią i chcą się komunikować.

Po piąte, bez zamordyzmu

Uważam, że wszelkiego rodzaju ekstremizm jest fatalny w skutkach. Zawsze. Oznacza to, że nie będę nigdy optowała za tym, że jedyne słuszne rozwiązanie to ograniczenie ilości posiadanych przedmiotów do 100; trzeba zachować przytomność i trzeźwość umysłu - inne potrzeby ma 5-osobowa rodzina, a inne singiel w wielkim mieście.
Niemniej niezależnie od potrzeb, filozofia minimalizmu bardzo ładnie nakłada się na falę zielonego konsumeryzmu. A to z kolei jest w tym momencie jedynym rozsądnym rozwiązaniem, jeśli chodzi również o kontrolę produkcji dóbr.

Po szóste, Ziemia, dom Twój i przyszłych pokoleń

Ostatnio przeczytałam super artykuł "Jak zużywać mniej plastiku i przestać być egoistycznym prosiakiem". I właśnie z egoistycznym prosiakiem chcę się teraz rozprawić. Nasza cywilizacja ma rację bytu, tylko jeśli przyszłym pokoleniom będzie/jest lepiej niż poprzednim. W przeciwnym razie, ludzkość z perspektywy ewolucyjnej nie ma najmniejszego sensu i lepiej zaorajmy się już teraz zanim zniszczymy nie tylko siebie, ale też Ziemię i inne istoty zamieszkujące to miejsce.

Jeśli zainteresował Was ten temat, zachęcam do zapoznania się z dokumentem: "Minimalism, A Documentary About the Important Things". oraz TEDem Barry'ego Schwartza "On the Paradox of Choice".
Jeżeli zaś chcecie dowiedzieć się, jak pozbyć się niepotrzebnych rzeczy, wielu moich podopiecznych rekomenduje książkę Marie Kondo: "Magia Sprzątania".
Zachęcam Was do podzielenia się swoimi refleksjami i rekomendacjami dotyczącymi życia na minimalu, z chęcią dowiem się czegoś nowego.

CU na macie ♥

* no, może dwóch 🙂