Si aún no ha oído hablar de la ruta de peregrinación más antigua de Europa, ya es hora de que cambie de opinión. El Camino de Santiago, como se le conoce, no sólo es Patrimonio de la Humanidad de la UNESCO, sino que también ha sido fuente de inspiración para muchos artistas (y otras personas) que han recorrido la senda jacobea. E incluso en la época de la Corona, hay gente a la que le atrae la perspectiva de caminar durante días y días. ¡Yo también pertenezco a este grupo!

Pero antes de contaros los detalles de mi peregrinación, haré una pequeña introducción sobre la historia y las rutas del Camino. Porque hay muchas rutas del Camino, más largas, más cortas, más urbanas y completamente salvajes. Todos tienen algo en común: el destino, Santiago de Compostela.

La coronación del viaje

En Santiago están enterrados los restos de Santiago, que fue uno de los 12 apóstoles. No sé si lo sabes, pero los apóstoles, tras su muerte, eran enterrados en los lugares donde transmitían las enseñanzas de Jesús. Santiago enseñó en Galicia y fue allí donde se construyó una capilla sobre sus restos hacia el siglo X, que con el tiempo se convirtió en una gran catedral. Por cierto, una de las más bellas y majestuosas que he tenido la oportunidad de visitar. La Catedral de Santiago es el punto culminante del Camino (que algunos peregrinos han prolongado caminando hasta Finisterra, pero esa es una historia para otra ocasión). 

Ya conocemos el destino, así que ¿cuál es el punto de partida?

La respuesta a esta pregunta la determina cada peregrino individualmente. Hay muchos comienzos, en el camino conocí a gente que caminaba directamente desde sus casas - ¡una de estas personas venía de Polonia! Sin embargo, a lo largo de los siglos, han surgido algunos caminos principales que la mayoría de la gente sigue. Éstos son:

1. Camino Francés (el más popular, en base al cual se hicieron la película "El Camino" y el libro "Peregrino" de P.Coelho). Tiene unos 800 km de longitud y comienza en St Jean Pied de Port (Francia).
2. Camino Portugués (también de Costa)- el camino sale de Oporto, tiene unos 260-350 km dependiendo de la variante.
3. Camino del Norte - Comienza en San Sebastián y recorre el norte de España junto al océano. Salvaje y bastante montañoso, tiene unos 900 km de longitud.
4. Camino Inglés - comienza en Ferrol o A Coruña y va de norte a sur. Es la ruta más corta que siguen los peregrinos del Reino Unido.

¿Necesita pasaporte el peregrino?

En cada uno de los puntos de partida hay una oficina de información turística donde se puede obtener la Credencial del Peregrino. El pasaporte lleva sellos que confirman que se ha completado la peregrinación. Algunas personas tratan esta colección de sellos casi con devoción religiosa, coleccionándolos en todos los lugares posibles (posadas, bares, tiendas, etc.). De hecho, para la Credencial (certificado de finalización del Camino) se necesitan los sellos de los últimos 100 kilómetros del Camino, pero algunos de ellos son tan bonitos que realmente merece la pena hacerse con ellos con antelación. Tanto más cuanto que los sellos de los lugares anteriores son un salvoconducto (aunque no una garantía) para alojarse en un Albergue público (casa del peregrino). El coste del alojamiento en un lugar de este tipo es de unos 5-6 euros y, por ello, las plazas se llenan con bastante rapidez. El espíritu de competición no muere en la gente fácilmente y algunos salen a las 4 de la mañana para llegar al siguiente alojamiento lo antes posible. Debo admitir que la carrera de un peregrino cansado de kilómetros cuando ve la cola delante del Albergue parece bastante graciosa. Desde mi perspectiva más bien relajada, nunca hubo una situación en la que no tuviera un lugar donde dormir, incluso con un presupuesto bajo. Pero... lo que tú quieras 🙂 Nunca se dio una situación en la que no tuviera donde dormir incluso con un presupuesto bajo.

El Camino no tiene precio 

La experiencia del Camino no tiene precio, pero necesitamos dinero para poder recorrerlo. El presupuesto depende del nivel del alojamiento y de qué, cómo y cuánto comas (bueno, y bebas, ya sabes :)). 

Ahora que todos los albergues públicos están cerrados, el albergue más barato que encontré costaba 13 euros, pero hay que contar con que a veces será un poco más caro, incluso en la opción económica. El precio normal, sin alta vida, era de unos 30 euros por noche. Y esto es lo que tienes que contar si no quieres alojarte en albergues.

En cuanto a la comida, si haces una comida en un restaurante (unos 10 euros) y te organizas tú mismo el desayuno y la comida (unos 4 euros), puedes acercarte fácilmente a los 15 euros al día (con un vaso de vino/cerveza). No siempre desayunaba/cenaba y, en general, tampoco iba a restaurantes. La excepción fue el propio Santiago, donde fui a cenar con otros peregrinos que encontré por el camino. Así que pagué unos 7-8 euros al día por la comida.

El cálculo es sencillo: número de días x coste medio y ya sabes para cuánto debes prepararte 🙂 ¡Ah! Y súmale el coste de los billetes de avión a España, Francia o Portugal.

Vino, vino, peregrino

El ambiente del Camino es único. En la ruta te encuentras con gente muy diversa de todo el mundo. Lo que une a todo el mundo es la amabilidad y el apoyo mutuos: fue en mi primer Camino, hace 4 años, cuando aprendí a aceptar ayuda, no sólo a darla. El peregrino comprende las dificultades del otro peregrino. Y no importa la razón por la que vayas - hay tanta gente como razones: hay gente que lo hace por razones religiosas, espirituales, turísticas, sociales, de salud. 

Me motivó a hacer mi primer Camino la enfermedad de mi abuela, por cuya causa recorrí el camino del Norte, que son unos 1100 km por la ruta Lourdes-Fisterra. Me llevó 45 días. El segundo, el Camino Portugués, lo hice con la intención de mi sobrino, León, que nació el mismo día que yo inicié el viaje. Recorrí 300 km de Oporto a Santiago en 10 días.

El Camino es un proceso para el que merece la pena prepararse, así que en mi próximo post os dejaré info sobre cómo hacerlo. Y para mis Mecenas, estoy preparando una sorpresa con una descripción más detallada de mis experiencias en el camino y los consejos secretos de un Peregrino experimentado 🙂 Os voy a dar un poco más de información.

Mientras tanto, ¡nos vemos allí!

¿Te gusta lo que lees? ¡Compártelo!

POLSKI

Camino de Santiago, czyli Droga Gwiazd

¡Jeśli jeszcze nie słyszeliście o najstarszym szlaku pielgrzymkowym w Europie, najwyższy czas to zmienić! Camino de Santiago, bo o nim mowa, nie tylko jest wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, lecz również jest źródłem inspiracji dla wielu artystów (i nie tylko), którzy szli drogą Świętego Jakuba. I nawet w czasach Korony znajdują się ludzie, których pociąga perspektywa pieszej wędrówki przez wiele dni. ¡Ja również należę do tej grupy!

Lecz zanim opowiem Wam o szczegółach mojej pielgrzymki, zrobię małe wprowadzenie na temat historii i szlaków camino. Bo jest wiele ścieżek Camino, dłuższe, krótsze, bardziej zurbanizowane i kompletnie dzikie. Wszystkie łączy jedno: destynacja, czyli Santiago de Compostela.

Ukoronowanie podróży

W Santiago są pochowane szczątki Świętego Jakuba, który był jednym z 12 apostołów. Nie wiem, czy wiecie, lecz apostołowie po swojej śmierci byli chowani w miejscach, w których przekazywali nauki Jezusa. Święty Jakub nauczał w Galicji i właśnie tam na jego szczątkach w okolicach X w. wybudowano kaplicę, która z czasem stała się wielką katedrą. Swoją drogą, jedną z najpiękniejszych i najbardziej majestatycznych, jakie miałam okazję odwiedzić. Katedra Santiago to punkt kulminacyjny Camino (które niektórzy pielgrzymi wydłużali o spacer do Finisterry, lecz to historia na inny raz). 

Znamy już miejsce docelowe, gdzie jest zatem punkt startu?

Odpowiedź na to pytanie każdy z pielgrzymów ustala indywidualnie. ¡Jest wiele początków, na drodze poznałam ludzi, którzy szli prosto ze swoich domów - jedna z tych osób przyszła z Polski! Natomiast przez wieki wyłoniło się kilka głównych ścieżek, którymi podąża większość osób. Są to:

1. Camino Frances (najbardziej popularne, na jego podstawie powstał film "The Way" i książka P.Coelho "Pielgrzym"). Ma ok 800 km i zaczyna się w St Jean Pied de Port we Francji
2. Camino Portugués (również de Costa)- ścieżka wiedzie z Porto, ma ok 260-350 km w zależności od wariantu.
3. Camino del Norte - Zaczyna się w San Sebastian i wiedzie przez północ Hiszpanii nad oceanem. Dzikie i dosyć górzyste, ma ok 900 km.
4. Camino Ingles - zaczyna się w Ferrol lub w A Coruna i wiedzie z północy na południe. To najkrótsza trasa, którą wybierali pielgrzymi z UK.
   

¿Por qué es tan importante?

W każdym z punktów startowych jest biuro informacji turystycznej, do której warto się udać w celu uzyskania tzw Paszportu Pielgrzyma. Do paszportu są wbijane pieczątki, które potwierdzają przejście kolejnych etapów pielgrzymki. Niektórzy traktują to zbieranie pieczątek z religijnym wręcz namaszczeniem, odbierając je w każdym możliwym miejscu (oberżach, barach, sklepach itp). Tak naprawdę, dla zdobycia Credencialu (czyli certyfikatu przejścia Camino) potrzebne są pieczątki ze 100 ostatnich kilometrów Camino, ale niektóre z nich są tak śliczne, że naprawdę warto zadbać o nie odpowiednio wcześniej. Tym bardziej, że pieczątki z poprzednich miejsc są przepustką (choć nie gwarancją) do miejsca noclegowego w publicznej Albergue (domu pielgrzyma). Koszt noclegu w takim miejscu to ok 5-6 euro i też ze względu na to miejsca zapełniają się dosyć szybko. Duch konkurencji nie umiera w ludziach łatwo i niektórzy wychodzą o 4:00, żeby jak najszybciej dotrzeć do kolejnej noclegowni. Przyznam, że dosyć zabawnie wygląda bieg umęczonego kilometrami pielgrzyma na widok kolejki przed Albergue. Z mojej dosyć zrelaksowanej perspektywy, nigdy nie było sytuacji, żebym nie miała gdzie spać nawet z niskim budżetem. Ale...co kto lubi 🙂

Bezcenne Camino 

Doświadczenie Camino jest bezcenne, jednak my potrzebujemy pieniędzy, by móc je przejść. Budżet zależy od standardu noclegu oraz tego co, jak i ile jecie (no, i pijecie, wiadomo :)) 

Teraz wszystkie albergue publiczne są zamknięte, najtańsze noclegi w hostelach jakie znalazłam wynosiły 13 euro, jednak trzeba się liczyć z tym, że czasami będzie nieco drożej, nawet w opcji budget. Normalna cena, bez żadnych high-life'w wynosiła ok 30 euro za noc. I tyle musicie liczyć, jeśli nie chcecie nocować w hostelach.

Jeśli chodzi o jedzenie, to jedząc jeden posiłek w restauracji (ok 10 euro) i śniadania i lunche organizując sobie samodzielnie (ok 4 euro), można spokojnie zamknąć się w 15 euro dziennie (z kieliszkiem wina/piwem). Ja nie zawsze jadłam śniadania/kolacje i w sumie do restauracji też raczej nie uczęszczałam. Wyjątkiem było samo Santiago, w którym poszłam na kolację z innymi pielgrzymami, których spotkałam po drodze. ¡Więc płaciłam za jedzenie mniej-więcej ok 7-8 euro dziennie.

Kalkulacja jest prosta: ilość dni x średni koszt i juz wiecie na jaką kwotę się przygotować 🙂 Ach! I dodajcie do niej jeszcze koszt biletów lotniczych do Hiszpanii, Francji lub Portugalii.

Vino, vino, peregrino

Atmosfera, która panuje na Camino jest niepowtarzalna. Na szlaku spotykają się bardzo różnorodni ludzie z całego świata. Cechą, która łączy wszystkich jest wzajemna życzliwość i wsparcie - to na swoim pierwszym Camino 4 lata temu uczyłam się przyjmować pomoc, nie tylko ją dawać. Pielgrzym rozumie trud drugiego pielgrzyma. I nie ma znaczenia powód, dla którego idziesz - ile ludzi, tyle powodów: są ludzie, którzy robią to ze względów religijnych, duchowych, turystycznych, socjalnych, zdrowotnych. 

Do mojego pierwszego Camino zmotywowała mnie choroba mojej Babci, w intencji której przeszłam ścieżkę del Norte, czyli ok 1100 km na trasie Lourdes-Fisterra. Zajęło mi to 45 dni. Drugie, już Camino Portugues, zrobiłam w intencji mojego Siostrzeńca, Leona, który urodził się dokładnie tego dnia, którego ruszałam w drogę. 300 km z Porto do Santiago przeszłam w 10 dni.

Camino a proces, do którego warto się przygotować, dlatego w następnym poście wrzucę Wam info na temat tego, jak to zrobić. A dla moich Patronów szykuję niespodziankę z bardziej szczegółowym opisem moich doświadczeń na drodze i sekretnymi tipami doświadczonej Pielgrzymki 🙂.

¡A w międzyczasie, do zobaczenia!

Podoba Ci się to, co czytasz? ¡Podziel się!